ดวงดาวแห่งรักที่ไม่มีวันจางหาย

ข้อมูลเบื้องต้น

ดวงดาวแห่งรักที่ไม่มีวันจางหาย

ถ้าหากพูดถึงดวงดาวบนท้องฟ้าแล้วแน่นอนว่ามันสวยใช่ไหมละครับและบางทีมันจะมีความทรงจำดีๆสำหรับใครบางคน รวมทั้งผมด้วย ทุกครั้งที่ผมมองขึ้นไปบนท้องฟ้าและเห็นดวงดาวที่สว่างไสวมันทำให้ผมคิดถึงหญิงสาวคนหนึ่ง ที่เราได้รู้จักกันโดยบังเอิญ

.

.

.

เรื่องมีอยู่ว่า..... ในคืนหนึ่ง ผมเดินอยู่บนถนนเพื่อที่จะกลับบ้าน คืนนั้นเป็นคืนที่มีดวงดาวอยู่เต็มท้องฟ้ามองดูแล้วช่างสวยงาม มันทำให้ผมไม่อยากรีบเดินกลับบ้านและยังลองอยากจะเดินไปที่เส้นทางอีกหนึ่งที่ไม่คุ้นเคย  คืนนั้นเลยอยากลองจะเดินดูเพราะพ่อเคยบอกว่าทางกลับบ้านผมสามารถไปได้สองเส้นทาง และระหว่างที่ผมเดินนั้นหนทางข้างหน้าก็เต็มไปด้วยความมืดซึ่งไร้แสงไฟ มีเพียงแสงของหิ่งห้อยและแสงจากบนท้องฟ้าเท่านั้น

อีกทั้งสองข้างทางยังมีต้นไม้เรียงรายขนาบสองข้างทางไปตลอดจนดูน่ากลัว เส้นทางที่ผมเดินนั้น ไม่มีผู้คนเดินผ่านเลยสักคนเดียว  แม้แต่รถสักคันก็ยังไม่มี บรรยากาศช่างวังเวงเหลือเกิน  ผมเดินไปเรื่อยๆเหมือนไร้จุดหมายเพราะเหมือนว่ายิ่งเดินเท่าไรก็ไม่ถึงบ้านสักที

ในระหว่างที่ผมเดินอยู่นั้นผมรู้สึกว่าหนทางข้างหน้า  จะมีแสงไฟอ่อนๆที่ส่องมาจากข้างทางที่เป็นทุ่งหญ้า ผมก็รีบเร่งฝีเท้าเดินไป เพื่อที่จะดูว่าเป็นแสงอะไร  

ผมเจอเด็กผู้หญิงผมยาวสีน้ำตาลคนหนึ่ง  เธอยืนอยู่คนเดียวบนพื้นหญ้ายืนและเงยหน้าขึ้นมองดาว ตอนแรกผมคิดว่าเธอเป็นผีซะอีกนั่งนิ่งไม่กระดิกตัวเลยสักนิด ด้วยความที่ผมเป็นคนไม่กลัวผี ผมเลยตัดสินใจเดินเข้าไปหาเธอ ผมเว้นระยะห่างจากเธอสองเมตร แล้วทักทายเธอ ด้วยเสียงแผ่วเบา

“หวัดดี” เธอตื่นตกใจนิดๆที่ผมมาอยู่ข้างหลังโดยที่เธอไม่รู้ตัว

“หวัดดี” เธอทักผมกลับบ้างและส่งยิ้มให้ผม

“ดูดาวด้วยกันสิ” เธอชวนผม

ผมเลยนั่งลงข้างๆเธอ แล้วถามเธอไปว่า “ เธอมาทำอะไรอยู่ที่นี่คนเดียว มันดึกแล้วนะเธอไม่กลัวหรอ”

เธอตอบผมมาว่า “เราชอบมานั่งดูดาวอยู่ตรงนี้ประจำเกือบทุกวัน ตั้งแต่ที่เราเริ่มจำความได้ แม่ของเราพามาที่นี่บ่อยๆ แต่ตอนนี้แม่เราตายไปแล้ว เราเลยต้องมานั่งคนเดียว เวลาคิดถึงแม่ก็จะมาที่นี่บ่อยๆ ไม่ว่าจะกลางวันหรือกลางคืน เพราะที่นี้เป็นความทรงจำเดียวที่มีค่าที่สุดสำหรับเราและเป็นเวลาที่เราได้อยู่กับแม่”

เธอเล่าเรื่องของเธอให้ผมฟังเกี่ยวกับแม่ของเธอด้วยน้ำเสียงเรียบๆและตาของเธอก็ยังคงมองดูดาวบนท้องฟ้าโดยไม่หันไปมองที่อื่น  ผมนั่งดูดาวกับเธอและเป็นผู้ฟังที่ดี

 หลังจากคืนนั้นที่เราคุยกันอย่างสนุกสนานมันทำให้ผมอยากไปที่นั้นอยู่เรื่อยๆ ทุกวันๆ ผมแอบรักเธอตั้งแต่แรกเห็น ยิ่งนานวันเข้ามันยิ่งทำให้ผมรู้สึกผูกพันกับเธอมากขึ้น  ทุกคืนเรามักจะมาเจอกันที่ตรงนี้ตลอดและเราก็เริ่มพูดคุยกันมากขึ้น เธอเริ่มเปิดใจที่จะคุยกับผมในหลายๆเรื่องและผมเองก็เช่นกัน เราคุยกันหลายเรื่องทั้งเรื่องทุกข์และสุขใจ  ในบางครั้งเรานั่งคุยกันจนทำให้เธอเผลอซบไหล่ผม  แล้วก็หลับไป ทำให้ผมแทบไม่อยากลุกไปจากที่ตรงนั้นเลยด้วยซ้ำ ผมรู้สึกมีความสุขมากที่สุดในชีวิตเพราะคนที่ผมกำลังแอบรักเค้ากำลังซบไหล่ผมแล้วหลับไป

แต่แน่นอนว่าความสุขนั้นมักจะอยู่กับเราได้ไม่นาน   คืนนี้ผมมาที่เดิมของเรา แต่น่าแปลกใจที่คืนนี้ผมมาแล้วไม่เจอเธอ  ผมรู้สึกเป็นห่วงมากกลัวว่าเธอจะได้รับอันตราย ผมอยากไปหาเธอที่บ้านแต่ผมไม่รู้ว่าบ้านของเธออยู่ที่ไหน ผมเลยยังไปที่นั้นอยู่ทุกคืน เพื่อรอเธอ รอแล้วรออีก....รอ...รอ.....

จนวันหนึ่งเรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นกับผม ผมไปตลาดและได้ยินแม่ค้าคุยกันว่า เมื่อหลายวันก่อน มีหญิงสาวคนหนึ่งเสียชีวิตด้วยโรคหัวใจ หญิงสาวคนนั้นเสียชีวิตในบ้าน เมื่อได้ยินดังนั้นผมก็รีบเดินเข้าไปถามถึงลักษณะของหญิงสาวคนนั้นกับแม่ค้า  แม่ค้าบอกผมว่าหญิงสาวคนนั้นเธอมีผมยาวสีน้ำตาลยาวถักเปียสองข้าง นัยน์ตาสีฟ้าคราม หน้าตาน่ารัก  เธออยู่กับน้าสาวแค่สองคน เป็นเด็กกำพร้าแม่ พอผมได้ยินแม่ค้าพูดให้ฟัง ผมถึงกับช็อกไปหลายพักใหญ่ตอนแรกยังแน่ใจว่าเป็นคนเดียวกันหรือไม่

 ผมจึงถามทางไปบ้านของหญิงสาวที่เสียชีวิตและรีบไปที่บ้านของเธอ    เมื่อผมมาถึงผมได้เจอกับหญิงวัยกลางคน คนหนึ่งกำลังนั่งร้องไห้ และยิ่งน่าตกใจมากกว่านั้น  ผมเห็นรูปที่หน้าโรงศพ รูปนั้นคือ หญิงสาวที่ผู้อันเป็นที่รักของผม เธอเสียชีวิตแล้วจริงๆ ผมรู้สึกเสียใจมากและเสียดายที่ยังไม่ทันบอกความในใจของผมให้เธอรับรู้  

และเวลาก็ผ่านไปนานไม่มีวันไหนที่ผมไม่คิดถึงเธอ ทุกครั้งที่ผมคิดถึงเธอผมก็จะไปที่ทุ่งหญ้านั้นทุกครั้ง บางทีผมคิดถึงเธอมากจนมันทำให้ผมน้ำตาไหลอย่างไม่รู้ตัว ถ้ามีโอกาสอีกครั้งผมอยากจะบอกเธอว่า ผมชอบเธอตั้งแต่แรกที่เราเจอกัน ผมเสียใจที่ผมไม่เคยได้บอกความในใจให้เธอรู้เลยสักครั้ง เพราะเมื่อใดที่เราเจอกันเราจะคุยแต่เรื่องเฮฮา เพราะผมคิดว่าผมอยากใช้เวลาที่อยู่กับเธอให้เธอมีความสุขที่สุดและเธอเองก็เป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมคุยด้วยแล้วสบายใจที่สุด และมีความสุขที่สุด  

แต่...ตอนนี้ผมไม่มีเธอแล้ว เธอจากผมไปโดยที่ไม่ได้ล่ำลากันเลย เธอจากผมไปตลอดกาล...เหลือแต่ความทรงจำที่เรานั่งดูดาวและคุยเรื่องต่างๆอย่างสนุก ผมจะไม่มีวันที่จะลืมเธอ เธอยังอยู่ในความทรงจำและหัวใจ... และความรักของผมจะส่งขึ้นไปให้เธอทุกวันโดยไม่มีวันหยุด ดวงดาวแห่งรักของผมจะไม่มีวันจางหายไปแน่นอน เหมือนเธอที่ไม่เคยหายไปจากหัวใจผมเลย รอยยิ้มและความรู้สึกดีๆที่เราเคยมีให้กันจะอยู่ในใจผมตลอดไป